Το καλοκαίρι του 1978 είχαν συμπληρωθεί αισίως έντεκα περίοδοι διοργάνωσης πρωταθλημάτων της Α’ Κατηγορίας της ΕΠΣ Αθηνών με τη μορφή που γνωρίζουμε, δηλαδή σε δύο ομίλους οι πρωταθλητές των οποίων αγωνίζονται στο τέλος της σεζόν για τον τίτλο του υπέρ-πρωταθλητή της Κατηγορίας. Παράλληλα, η Ένωση Αθηνών, με τη λήξη εκείνης της χρονιάς προχώρησε στην σύνταξη πρακτικών σε νέα καλαίσθητη επίτομη έκδοση (αντί για τις δακτυλογραφημένες καταστάσεις των προηγουμένων ετών), τακτική που συνεχίζεται αδιαλείπτως έως και σήμερα.
Ωστόσο, παρά τις ελπιδοφόρες καινοτομίες, η νέα αγωνιστική χρονιά 1978-79 εξελίχθηκε σε μια ιδιαίτερα χρονοβόρα και κουραστική διαδικασία που διήρκεσε πάνω από 9 μήνες, αφού το πρωτάθλημα άρχισε την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου του 1978 για να ολοκληρωθεί στις 4 Ιουλίου, με τον αγώνα μπαράζ μεταξύ των τιτλούχων Αθηναϊκού Βύρωνα και Διαγόρα Δρυοπιδέων Αιγάλεω. Αιτία για τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση στάθηκε η εκκρεμότητα με την επιβολή αποκλεισμού ή όχι στη Δόξα Βύρωνα, στο Β’ όμιλο, μια «περιπέτεια» που ξεκίνησε στις 3 Ιανουαρίου του 1979 και δεν διευθετήθηκε παρά μόνο έξι ολόκληρους μήνες αργότερα (!) Προβλήματα υπήρξαν ακόμη, στον ίδιο όμιλο, με την καθυστερημένη συμμετοχή του Ορφέα, η οποία υποχρέωσε την Αιγαλεώτικη ομάδα σε αγώνες Τετάρτη-Κυριακή μέχρι και τα τέλη Δεκεμβρίου, προκειμένου να καλυφθεί το χαμένο έδαφος των έξι πρώτων συναντήσεών της, που είχαν αρχικά αναβληθεί, λόγω του ότι δεν είχε παρθεί οριστική απόφαση για τη συμμετοχή ή όχι του Αστέρα Ζωγράφου στο Εθνικό Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα. Αντίθετα, ομαλά εξελίχθηκε η κατάσταση στον Α’ όμιλο.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Το Σάββατο 18 Μαρτίου του 1978 και ενώ το πρωτάθλημα στον Α’ όμιλο του Εθνικού Ερασιτεχνικού ήταν σε πλήρη εξέλιξη, συνελήφθη από αστυνομικά όργανα ο Ιωάννης Λαγκαδίτης, ο οποίος επιχειρούσε να δωροδοκήσει με 30.000 δραχμές τον ποδοσφαιριστή του Αγίου Ιερόθεου Ε. Τσιακούμη, προκειμένου ο τελευταίος να έχει μειωμένη αγωνιστική απόδοση στον αγώνα της επομένης ημέρας εναντίον του Αστέρα Ζωγράφου. Παρά το ότι η στενή σχέση του συλληφθέντα με τη διοίκηση του Αστέρα δεν κατέστη ποτέ δυνατό να αποδειχθεί 100% κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας, η Διοικητική Ανακριτική Επιτροπή (Δ.Α.Ε.) της Γ.Γ. Αθλητισμού που αρμοδίως επιλήφθηκε της υπόθεσης, δια της 48/78 απόφασής της επέβαλε ποινή αφαίρεσης 10 βαθμών από την ομάδα του Ζωγράφου. Ωστόσο, στη συνέχεια ο Αστέρας προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣτΕ), το οποίο με την 2332/78 απόφασή του εξαφάνισε την ποινή και επέστρεψε το φάκελο της υπόθεσης στη ΔΑΕ, που όφειλε έτσι να αποφανθεί εκ νέου, λαμβάνοντας επιπλέον υπόψη και το σκεπτικό του ΣτΕ. Αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης ήταν το επόμενο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα (της περιόδου 1978-79) να ξεκινήσει την Κυριακή 17 Σεπτεμβρίου 1978 με τον Αστέρα Ζωγράφου στη σύνθεση του Α’ ομίλου του, από τον οποίο όμως απουσίαζε ο Ορφέας Αιγάλεω που χωρίς την τιμωρία του Αστέρα και βάσει της τελικής βαθμολογίας 1977-78 υποχρεωνόταν σε υποβιβασμό, ενώ με την τιμωρία διασώζονταν. Αρχικά βέβαια, οι αγώνες και των δυο συλλόγων τόσο στο Ερασιτεχνικό, όσο και στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣ Αθηνών αναβάλλονταν, καθώς την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου συζητήθηκε η υπόθεση στη ΔΑΕ. Την επομένη, η Επιτροπή ανακοίνωσε την απόφασή της, σύμφωνα με την οποία η ποινή της αφαίρεσης των 10 βαθμών διατηρούνταν και ως εκ τούτου το σωματείο του Ζωγράφου θα έπρεπε να υποβιβασθεί στην Α’ Αθηνών, διατηρουμένου στην ανώτερη κατηγορία του συλλόγου του Αιγάλεω! Μάλιστα, την Κυριακή 8 Οκτωβρίου –και ενώ ο Αστέρας διαμαρτύρονταν έντονα προς κάθε κατεύθυνση- ο Ορφέας έδωσε καθυστερημένα τον πρώτο του αγώνα εντός έδρας με αντίπαλο τον … Άγιο Ιερόθεο.
Την επόμενη Κυριακή (15/10/1978) δεν διεξήχθησαν αγώνες λόγω των Δημοτικών Εκλογών, αλλά τη Δευτέρα 16 Οκτωβρίου ανατράπηκαν όλα τα έως τότε δεδομένα: Όπως διευκρινίστηκε επισήμως, η ΔΑΕ ορθώς μεν διατήρησε την ποινή, ωστόσο οι σχετικές διατάξεις παρερμηνεύτηκαν καθώς στο άρθρο 63, παρ. 3 του Αθλητικού Νόμου 75/1975 ορίζονταν ότι «η οποιαδήποτε οριστική ποινή επιβάλλεται στο διεξαγόμενο ή ερχόμενο πρωτάθλημα» και όχι αναδρομικά, όπως έγινε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τελικά, με απόφαση της ΕΠΟ που ελήφθη την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου του 1978 οι ομάδες Αστέρας Ζωγράφου και Ορφέας Αιγάλεω αλλάζουν αμοιβαία θέσεις, ενώ οι τυχόν αγώνες της πρώτης στην Α’ ΕΠΣΑ και της δεύτερης στο Εθνικό Ερασιτεχνικό ακυρώνονται οριστικά.
Παρόλα αυτά, ο Αστέρας (που μετέφερε πια στο Ερασιτεχνικό την ποινή αφαίρεσης των 10 βαθμών) έδωσε έναν ακόμη αγώνα στην Α’ Αθηνών και μάλιστα νικηφόρο το Σάββατο 21/10 (ο οποίος στη συνέχεια ακυρώθηκε) λόγω μη καθαρογραφής της απόφασης της ΕΠΟ, ενώ ο Ορφέας ξεκίνησε τις υποχρεώσεις του στην Α’ Αθηνών με καθυστέρηση ακόμη 22 ημερών, μόλις στην 7η αγωνιστική κατά του Ηφαίστου (από τον οποίο ηττήθηκε στο Περιστέρι με 1-0), «χρωστώντας» έτσι βάσει προγράμματος τα 6 πρώτα παιχνίδια του με αντιπάλους τους Αργυρούπολη, Νεάπολη, Δόξα Βύρωνα, Αλσούπολη, Α.Ο. Δάφνης και Ο.Φ. Χολαργού. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η μεγάλη αυτή εκκρεμότητα έλαβε οριστικά τέλος την Τετάρτη μεταξύ 12ης και 13ης αγωνιστικής, με την Αιγαλεώτικη ομάδα να έχει δώσει σε διάστημα μόλις 6 εβδομάδων ένδεκα επίσημους αγώνες (!)
Δεν είχαν προλάβει να …συνέλθουν οι φίλαθλοι από εκείνη την αναταραχή και πολύ σύντομα, συγκεκριμένα αργά το απόγευμα της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου του 1979 ξέσπασε νέα …θύελλα! Όπως έγινε γνωστό από τη ΔΑΕ, αποφασίσθηκε ο υποβιβασμός της Δόξας Βύρωνα (που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν πρωτοπόρος στο Β’ όμιλο με 21 βαθμούς έναντι 19 β. του Χολαργού, 18 β. του Διαγόρα, 17 β. της Καλογρέζας και 16 β. του Μαρκό) στη Β' Κατηγορία, διότι παράγοντές της είχαν συλληφθεί επιχειρώντας να δωροδοκήσουν ποδοσφαιριστή του Χολαργού, πριν τον μεταξύ των δυο ομάδων αγώνα, που είχε διεξαχθεί στις 29 Οκτωβρίου 1978, στο πλαίσιο της 5ης αγωνιστικής και ο οποίος είχε τελικά λήξει ισόπαλος χωρίς τέρματα (0-0). Η Δόξα έκτοτε, κέρδιζε με σχετική άνεση στους περισσότερους αγώνες της, ωστόσο μια βαριά σκιά από την επικείμενη τιμωρία της, απειλούσε εκ νέου την ομαλή διεξαγωγή του πρωταθλήματος !
Έως και τρεις αγωνιστικές μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης, η ομάδα του Βύρωνα «πετούσε» από νίκη σε νίκη, έχοντας πιάσει τους 27 πόντους, ενώ την Κυριακή 17 Ιανουαρίου του 1979 (17η αγωνιστική) έμεινε στο 0-0 με τον ισχυρό Διαγόρα στην έδρα της. Ακολούθως ανακοινώθηκε επίσημα απόφαση της ΕΠΟ που την τιμωρούσε με αποκλεισμό από το πρωτάθλημα (μια ιδιαίτερα βαριά ποινή, που ουσιαστικά σήμαινε τον υποβιβασμό της) και έτσι η ομάδα του Αιγάλεω, με τη νίκη της την επόμενη Κυριακή στο τοπικό ντέρμπι με τον Ορφέα (2-0), βρέθηκε στην κορυφή με 25 βαθμούς σε 18 παιχνίδια. Καθώς πλέον δεν διεξάγονταν αγώνες της Δόξας και οι αντίπαλοί της έπαιρναν τους δυο βαθμούς «στα χαρτιά» ενώ από την ομάδα του Βύρωνα αφαιρούνταν λόγω μηδενισμού της, τον τίτλο διεκδικούσαν ο Διαγόρας και ο Ήφαιστος που την πρώτη αγωνιστική του δεύτερου γύρου (20η ημέρα- 4 Φεβρουαρίου του 1979) ισοβαθμούσαν στην κορυφή με 28 πόντους, ενώ στην τρίτη θέση ακολουθούσε η Καλογρέζα με 24 βαθμούς.
Στον αντίποδα, με το κλείσιμο του πρώτου μισού της περιόδου την «κούρσα» του χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα Α’ ομίλου οδηγούσε ο Αθηναϊκός (31 βαθμοί), με τους Αθηναΐδα (30 β.), Ηλιούπολη (27 β.) και Θρίαμβο Νέου Κόσμου (24 β.) να έπονται.
Σταδιακά, και ενώ το συγκρότημα του Βύρωνα στον Α΄ όμιλο επιδεικνύοντας μεγάλη σταθερότητα αύξανε τη διαφορά του από τους υπολοίπους, στο Β’ όμιλο η «μάχη» φούντωνε! Την 24η ημέρα ο Διαγόρας πέρασε μόνος πρώτος με 36 βαθμούς χάρις στη μεγάλη νίκη του μέσα στην Αγία Παρασκευή (4-1), ενώ υπερτερούσε του Ηφαίστου στα μεταξύ τους ματς με νίκη 2-1 στο Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω τη 2η αγωνιστική και ισοπαλία (1-1) στο Περιστέρι την 21η. Το «ντεμαράζ» επιτυχιών της ομάδας των Δρυοπιδέων συνεχίσθηκε αμείωτο έως και την 27η ημέρα, όταν υπέστη αναπάντεχη εντός έδρας ήττα από τα Πατήσια (2-3). Παρά την αποτυχία που ακολούθησε αμέσως μετά από το Παγκράτι στο γήπεδο της Νήαρ-Ήστ (1-0), ο Αιγαλιώτικος σύλλογος που προπονούσε ο Κώστας Κιούρκος διατηρούσε πάντα την πρωτοπορία στη βαθμολογία.
Την Κυριακή 8 Απριλίου η Δόξα Βύρωνα πραγματοποίησε την επανεμφάνισή της με νέο προπονητή τον Πρόδρομο Κυριακίδη και νίκη εκτός έδρας επί του Αττικού (1-0), αποθεωνόμενη από τους οπαδούς της καθώς το ΣτΕ στο οποίο είχε προσφύγει, την δικαίωνε, έστω προσωρινά. Με τη συμπλήρωση της 34ης αγωνιστικής (6 Μαΐου 1979) ο Αθηναϊκός έδειχνε βέβαιος πρωταθλητής, έξι ολόκληρους βαθμούς μπροστά από την Ηλιούπολη στον Α’ όμιλο, ενώ στο Β’ ο Ήφαιστος είχε μείνει πίσω από το Διαγόρα 4 βαθμούς. Την επόμενη Κυριακή ο Αθηναϊκός αύξησε σε 10 πόντους τον «αέρα» του από τον δεύτερο και (μαθηματικά) πανηγύριζε ήδη τον τίτλο, ενώ το Διαγόρα απειλούσε πλέον άμεσα η επανακάμψασα Δόξα, αφού υπολειπόταν αυτού κατά μόλις 6 βαθμούς, έχοντας όμως οκτώ αγώνες λιγότερους (!) Την Τετάρτη 16 Μαΐου (για την 36η μέρα) η ομάδα του Βύρωνα πιστοποίησε την ανωτερότητά της αποσπώντας το 1-1 μέσα στο Αιγάλεω, όμως η θέση της εξακολουθούσε να είναι ιδιαίτερα επισφαλής λόγω της εκκρεμούσας ποινής.
Με την επίσημη λήξη της περιόδου (27-5-1979), ο Αθηναϊκός αναδείχθηκε και τυπικά πρώτος στον Α’ όμιλο της Κατηγορίας με 62 βαθμούς σε 38 ματς και 13 ολόκληρους πόντους μπροστά από την Ηλιούπολη, ενώ για το Β’ όμιλο υπήρχαν δυο τελικές κατατάξεις. Η μία από αυτές, με τιμωρημένη τη Δόξα Βύρωνα, εμφάνιζε πρωταθλητή το Διαγόρα Αιγάλεω στους 58 βαθμούς και δεύτερο τον Ήφαιστο στους 50, ενώ η Δόξα ήταν στην τελευταία θέση με 21 βαθμούς. Η δεύτερη εκδοχή στηριζόταν σε πιθανή δικαίωση της Δόξας και την παρουσίαζε στη δεύτερη θέση με 53 βαθμούς (με 31 ματς), μόλις τρεις λιγότερους από τον πρωτοπόρο Διαγόρα που είχε ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του (38 παιχνίδια).
Έμελλε ωστόσο να περάσει ακόμη ένας ολόκληρος μήνας μέχρις ότου επισημοποιηθεί ο υποβιβασμός της Δόξας Βύρωνα, εν μέσω διαμαρτυριών της διοίκησής της που έβλεπε το στόχο της ανόδου στο Εθνικό Ερασιτεχνικό να καταστρέφεται ολοκληρωτικά.
Στις 4 Ιουλίου ολοκληρώθηκε και τυπικά το Πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορία ΕΠΣ Αθηνών 1978-79 με τον καθιερωμένο αγώνα για την ανάδειξη του υπέρ-Πρωταθλητή. Στο παιχνίδι που δόθηκε στο Στάδιο της Καλλιθέας, ο Διαγόρας πήρε τον τίτλο στα πέναλτι επί του Αθηναϊκού, με 9-8 (κανονική διάρκεια και παράταση 1-1). Αμφότεροι, φυσικά, ανήλθαν στο Εθνικό Ερασιτεχνικό της περιόδου 1979-80, με την Αιγαλιώτικη ομάδα να φτάνει σε αυτό το επίτευγμα για πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα φορά στην ιστορία της.
.png)
